Overlijden van een ouder

"𝐌𝐢𝐣𝐧 𝐯𝐚𝐝𝐞𝐫 𝐢𝐬 𝐨𝐯𝐞𝐫𝐥𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐞𝐧 𝐡𝐞𝐭 𝐯𝐨𝐞𝐥𝐭 𝐚𝐥𝐬𝐨𝐟 𝐢𝐤 𝐞𝐞𝐧 𝐬𝐭𝐮𝐤 𝐯𝐚𝐧 𝐦𝐞𝐳𝐞𝐥𝐟 𝐤𝐰𝐢𝐣𝐭 𝐛𝐞𝐧."
⁠Hiermee begon een jonge vrouw van halfweg 30 haar verhaal. Haar vader was 1,5 jaar geleden plotseling overleden. Omdat zijn overlijden zo onverwacht was, heeft ze geen afscheid kunnen nemen. Gelukkig waren ze gewend gevoelens uit te spreken naar elkaar en om veel te delen over wat ze meemaakten. Ondanks dat er dus geen onbeantwoorde vragen waren, had ze hem natuurlijk nog jaren bij zich willen hebben. Het gemis ging voor haar een stuk dieper dan alleen het verlies van haar vader. Hij begreep haar na een half woord, hij was haar sparringsmaatje. Hij was er altijd op belangrijke momenten in haar leven. ⁠
⁠
Haar omgeving ging door en begreep niet zo goed waarom ze nog steeds zoveel verdriet had na al die tijd. Ze moest tenslotte weer door met haar leven. De valkuil bestaat dat het rouwproces na het overlijden van een ouder minder gezien en erkend wordt door de omgeving. Het is immers de loop van het leven dat een ouder doorgaans eerder overlijdt. ⁠
⁠Maar als kind kunnen je ouders heel belangrijk zijn, ook in je volwassen leven. Je blijft immers 50% je vader en 50% je moeder. Als een van beide wegvalt, kan dat voelen alsof je een stuk van jezelf kwijt bent. Ongeacht hoe oud je bent of hoe oud je ouders waren. ⁠

Zorg goed voor jezelf. Ook als dit verlies jou later in jouw leven beperkt in wat je wilt doen, als je vastloopt en het even niet meer weet. En als het nodig is, schakel dan iemand in die naar je luistert en met je meedenkt.